آشتی

میشینم رو تخت٬ ساکت و بی احساس نگاش میکــُنم. بالا سَرَم دست به کمر وامیسته و اخم میکـــُنه : "چی میگـــُفتی پای تلفـــُن ..!؟" جواب نمیدم. اشک تو چشمام جمع میشه. نمیبینه اشکام ُ : "الان جرات داری یه دونه از اون حرفارو تو روم بزنی؟" بازم جواب نمیدم. زیر سنگینی ِ نگاه ِ اون چشای عسلی دارم لِه میشم. فقط با چشای پر از اشک خیره میشم بهش. یهو وا میره٬ خودش ُ ولو میکنه رو من و بغلم میکنه .. "قربونت برم که بدون ِ آرایش ناز تری .." سرم ُ میذاره رو سینه َش .. یکسره میبوستم و زمزمه میکنه تو گوشم .. "دوستِت دارم که انقده بی معرفتیت عصبانیم میکنه .. تنها امید ِ من توئی .. توئم بیمعرفت باشی پس دلم به کی خوش باشه .." تو بغلش ساکت میمونم .. بدون ِ حتی یه کلمه حرف .. میذارم لوسم کنه .. فشارم بده .. لبام ُ پشت ِ سر هم مـُدل ِ "نانازی" که همون بوسای کوچولوئه و خودمون روش اسم گذاشتیم٬ ببوسه و حرفاش ُ تکرار کنه .. میذارم کمبود ِ محبت َم ارضاء بشه .. میذارم با شوخی ـآش من ُ میون ِ گریهء بی صدام٬ بخندونه .. تا دست از شوخی برمیداره .. یهو نگاهش جدی میشه٬ من ُ میکشه رو خودش و دوباره میبوسه .. این دفعه متفاوت .. و ادامهء ماجرا .. 

پ.ن - سه روز تموم دعوا و مرافعه٬ اینجوری تموم شد ..
پ.ن - هرچی میخوام تصمیم به عقب نشینی بگیرم جای پای تو محکم تر میشه
هم تو قلبم  

هم تو زندگی م (نیلو)